GAZA: గాజా ఖాళీ అవుతోందా? పిల్లల నోటికాడ రొట్టె ముక్కను లాగేసుకుంటున్న అగ్రదేశాలు!

GAZA: గాజా ఇప్పుడు శబ్దాలు లేని ఆకలితో కలిసిపోయిన ఒక అంధకార భూమిగా మారుతోంది. బేకరీలన్నీ మూతపడి, తాగేందుకు నీరు సైతం దొరకని దుస్థితి నెలకొంది. గతంలో లక్షల మందికి ఆహారాన్ని అందించిన బేకరీలు ఒక్కొక్కటిగా మూసివేయబడటం అక్కడి ప్రజల ఆశలు మిగల్చని పగిలిపోయిన అద్దాల్లా ఉన్నాయి. సహాయం అందుతుందన్న నమ్మకంతో ఎదురుచూస్తున్న ప్రజలకు ఇప్పుడు ఒక బ్రెడ్ ముక్క కూడా దూరమైన ఊహకు అందని అంశంగా మారింది.

ఇది యుద్ధ ఫలితంగా మొదలైన ఆహార కొరత కాదు. ఇది అనుమతులు లేకుండా సహాయాన్ని అడ్డుకునే వ్యవస్థా వైఫల్యం. ఇజ్రాయెల్ గడచిన కాల్పుల విరమణ తర్వాత గాజాలోకి వెళ్లే సరుకుల మార్గాలను మూసేయడం వల్ల సహాయ సంస్థలు తమ బాద్యతను నెరవేర్చలేక పోయాయి. ఈ ఒత్తిడిలో ఒక్కొక్కటిగా బేకరీలు నిలిచిపోయాయి. ఇప్పుడు అక్కడి ప్రజలు కడుపునిండా తినే దానికి కాదు, కడుపులో ఏదైనా పడాలన్న మూల అవసరానికి ఎదురుచూస్తున్నారు.

ఇజ్రాయెల్ మాత్రం తన వాదనను నిలబెట్టుకుంటోంది. వేల ట్రక్కుల ద్వారా గాజాకు సరుకులు పంపామని చెబుతోంది. కానీ భూమిపై కనిపిస్తున్న వాస్తవాలు వేరేలా మాట్లాడుతున్నాయి. ఖాళీగా ఉన్న మార్కెట్లు, మూతపడిన బేకరీలు, ఆకలితో వీధుల్లో తిరుగుతున్న పిల్లలు– ఇవే అసలు సత్యం. ప్రపంచ మానవహిత సంస్థలు సైతం గాజాలోని పరిస్థితిని అసహనంగా చూస్తున్నాయి.

ఇక మళ్లీ వైమానిక దాడులు ప్రారంభమవడంతో మరణాల సంఖ్య రోజురోజుకీ పెరిగిపోతోంది. చిన్నపిల్లలు, మహిళలు సహా నిర్దోషులు ఈ రక్తపాతం మధ్య బలవుతున్నారు. ప్రతి ముక్క రొట్టె కోసం ఓ జీవితం త్యాగం చేస్తున్నట్టే ఈ పరిస్థితి కనిపిస్తోంది. ఇది యుద్ధం కాదు, మానవతా విపత్తు. ఒక ప్రాంతం కేవలం జియోగ్రాఫికల్ వర్టికల్‌గా మిగలకుండా, ప్రపంచపు నిర్లక్ష్యాన్ని ప్రతిబింబించే ప్రతీకగా నిలుస్తోంది. ఇప్పుడు గాజా నుంచి వచ్చే ప్రతీ ఛాయాచిత్రం, ప్రతీ శబ్దం ప్రపంచానికి ఒకే ప్రశ్నను వేస్తోంది– మమ్మల్ని నమ్ముకున్న ఈ ప్రపంచం నిజంగా మమ్మల్ని మర్చిపోయిందా? శబ్దాలు లేని నిస్సహాయంగా ఉన్న ఈ నడుమ.. ఏదైనా మార్పు రానుందా?